Ανώτατη Εκπαίδευση και Αναπαραγωγή των Διακρίσεων: η μικρή και η μεγάλη πόρτα στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση

Στόχος του άρθρου είναι να αναδείξει τις νέες μορφές ανισότητας που παρατηρούνται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πέραν των ανισοτήτων πρόσβασης σε αυτήν η οποία δεν είναι πλέον αρκετή για να εξηγήσει τις άνισες δυνατότητες και προοπτικές των νέων για εκπαιδευτική και επαγγελματική εξέλιξη. Η θέση η οποία εδώ υποστηρίζεται είναι ότι όσο η τριτοβάθμια εκπαίδευση μαζικοποιείται, τόσο οι γόνοι των πλέον προνομιούχων κοινωνικών στρωμάτων επιτυγχάνουν να διαφοροποιηθούν αναπτύσσοντας νέες μορφές εκπαιδευτικών στρατηγικών καταλαμβάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στο εσωτερικό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τις πλέον περιζήτητες θέσεις στις σχολές υψηλού κύρους. Αποτέλεσμα αυτού, στις γνωστές εκπαιδευτικές ανισότητες έρχονται να προστεθούν νέες οι οποίες και εντοπίζονται αυτή τη φορά στο εσωτερικό των θεσμών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι διακρίσεις αυτές παρατηρούνται τόσο στο εσωτερικό του ίδιου επιπέδου σπουδών (στο προπτυχιακό επίπεδο μεταξύ Πανεπιστημίων, κατευθύνσεων σπουδών και πανεπιστημιακών τμημάτων), όσο και μεταξύ διαφορετικών επιπέδων σπουδών δηλαδή μεταξύ πτυχίου και μεταπτυχιακών σπουδών. Σε αυτό το τελευταίο δίνει έμφαση η παρούσα μελέτη σε μια πρώτη προσπάθεια διερεύνησης των ανισοτήτων που παρουσιάζονται μεταξύ των διαφορετικών επιπέδων σπουδών δηλαδή μεταξύ προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών, δείχνοντας ότι υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ κοινωνικής προέλευσης των φοιτητών και συνέχισης των σπουδών τους σε μεταπτυχιακό επίπεδο, και λαμβάνοντας υπόψη τόσο το αντικείμενο των σπουδών, όσο και το πανεπιστήμιο στο οποίο φοιτούν.