Η πολιτιστική κατανάλωση και η κοινωνική διαστρωμάτωση στην Αθήνα: Μια σύνθεση ευρημάτων από διαφορετικά πεδία πολιτισμού και μερικές παρατηρήσεις για τη σημασία της λαϊκής κουλτούρας

Η εργασία εξετάζει τα αποτελέσματα μιας έρευνας του 2013 σχετικά με την πολιτιστική κατανάλωση σε δημόσιους χώρους, δηλαδή τις πρακτικές εξόδου, στην Αθήνα, στους τομείς του κινηματογράφου, της μουσικής και των παραστατικών τεχνών (χορός και θέατρο). Ο κύριος στόχος της είναι να παρουσιάσει μια σύνθεση των ευρημάτων και από τους τρεις αυτούς τομείς, με σκοπό την αξιολόγηση της εγκυρότητας εναλλακτικών σχημάτων που συνδέουν την πολιτιστική κατανάλωση με την κοινωνική διαστρωμάτωση, όπως το ομολογιακό μοντέλο του Bourdieu και η θεωρία του Peterson για τον «πολιτιστικό παντοφάγο». Αυτή η αξιολόγηση βασίζεται, σε αντίθεση με τις περισσότερες μελέτες για το συγκεκριμένο ζήτημα, αποκλειστικά σε πολιτιστικές επιλογές που περιλαμβάνουν συμμετοχή σε δημόσιες εκδηλώσεις και δημόσιους χώρους πολιτιστικής κατανάλωσης σε μια συγκεκριμένη μεγάλη πόλη. Παρόλο που το φαινόμενο του «πολιτιστικού παντοφάγου» βρέθηκε να είναι σημαντικά περιορισμένο, το ιεραρχικό σχήμα του Bourdieu εφαρμόζεται εν μέρει, καθώς, παράλληλα με τους οπαδούς της «υψηλής» κουλτούρας, σημαντικά τμήματα των ανώτερων και ανώτερο-μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων υιοθετούν έντονα διαφορετικές δημοφιλείς πολιτιστικές πρακτικές. Ενώ η έρευνα για την πολιτιστική κατανάλωση εστιάζει τελευταία στο βαθμό πολυμορφίας μεταξύ της μορφωμένης μεσαίας τάξης, η παρούσα μελέτη υποστηρίζει ότι θα πρέπει να δοθεί ίση προσοχή στη σημαντική παρουσία δημοφιλών μορφών πολιτιστικής ζωής που διαπερνούν τις κοινωνικές τάξεις.