"Ένα έθνος σε κατάσταση πολιορκίας": Αντιλήψεις περί εχρθρότητας και θυματοποίησης στο πλαίσιο της Ελληνικής κρίσης

Το άρθρο υποστηρίζει ότι η οικονομική κρίση και οι προεκτάσεις της συνιστούν ένα σημείο καμπής για την εθνική αυτοεικόνα και διερευνά την ιδεολογική λειτουργία των ερμηνευτικών ρεπερτορίων που αφορούν την κρίση σε σχέση με την αναπαραγωγή και την αμφισβήτηση της εθνικής ταυτότητας. Μελετώντας τον δημόσιο λόγο περί την κρίση κατά την περίοδο 2010-2013, με βάση το παράδειγμα της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου, διακρίνει δύο βασικά ερμηνευτικά ρεπερτόρια: το ερμηνευτικό ρεπερτόριο της θυματοποίησης και εκείνο της (εθνικής) ενοχής. Επισημαίνει, παράλληλα, ότι τα δύο αυτά αντιθετικά ρεπερτόρια συνυπάρχουν με υβριδικές αφηγήσεις σχετικά με τα αίτια της κρίσης και τα χαρακτηριστικά της εθνικής ταυτότητας, που συνδυάζουν στοιχεία και από το λόγο περί ενοχής και από το λόγο περί θυματοποίησης. Ιδιαίτερα ως προς την τελευταία διάσταση, επισημαίνουμε την κατασκευή της έννοιας του εξωτερικού εχθρού, με αιχμή το λόγο του αντιγερμανισμού. Οι πολιτικές χρήσεις του ιστορικού παρελθόντος μελετώνται σε συνάφεια με τις στρατηγικές των πολιτικών δρώντων σε συνθήκες μετασχηματισμού του κομματικού συστήματος της Μεταπολίτευσης.