Μεταβολές στην επιλογή των υποψηφίων και στο κοινωνικό-δημογραφικό προφίλ των Ελλήνων Βουλευτών. Ενδείξεις από τις Εθνικές Εκλογές του 2019.

Οι εθνικές εκλογές του Ιουλίου 2019 στην Ελλάδα σηματοδότησαν την επιστροφή στην εξουσία του συντηρητικού κόμματος της ΝΔ, ενός από τους δύο πυλώνες του παραδοσιακού ελληνικού δικομματισμού. Η ανανέωση της Βουλής έφτασε σχεδόν το 40% ενώ πλέον περισσότερα από τα δύο τρίτα των σημερινών βουλευτών του Κοινοβουλίου εξελέγησαν για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της κρίσης, καθώς οι παλιοί βουλευτές αποχωρούν σταδιακά. Ο στόχος αυτού του κειμένου είναι διττός: α) να διερευνήσει τους μηχανισμούς επιλογής υποψηφίων παλαιών και νέων κομμάτων στην Ελλάδα διερευνώντας τι -εάν και εφόσον - έχει αλλάξει σε αυτούς τους μηχανισμούς μετά την κρίση και εάν τα κόμματα υιοθετούν μοντέλα εσωκομματικής δημοκρατίας και β) να διερευνήσει το κοινωνικοδημογραφικό προφίλ των νεοεισερχόμενων έναντι των παλαιότερων βουλευτών, προκειμένου να διερευνηθεί εάν το αποτέλεσμα των εκλογών έχει διαμορφώσει ένα πιο κοινωνικά ποικιλόμορφο προφίλ.