Σκιαγραφώντας την κατάσταση των προσφύγων και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού.

Τις τελευταίες δεκαετίες καταγράφεται μια συνεχής αύξηση των εκτοπισμένων πληθυσμών παγκοσμίως. Με βάση τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR2), το 2022 υπήρχαν περισσότερο από 100 εκατομμύρια εκτοπισμένοι, αριθμός ο οποίος αναμένεται να ανέλθει σε 120 εκατομμύρια κατά το 2023. Συνήθως, όταν συντελείται μια ανθρωπιστική / προσφυγική κρίση, η διεθνής κοινότητα αντιδρά με τη συγκρότηση ενός μηχανισμού παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας. Τέτοιος μηχανισμός υπήρξε και το πρόγραμμα ESTIA στην Ελλάδα, που ξεκίνησε να υλοποιείται κατά το 2015-2016 προκειμένου να συνεισφέρει στην καλύτερη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος. Ωστόσο, η συσσωρευμένη διεθνής εμπειρία καταγράφει ότι οι μηχανισμοί αυτοί ενδεχομένως να μην είναι οι πιο κατάλληλοι, όταν οι ανθρωπιστικές κρίσεις δεν είναι βραχυχρόνιες αλλά παρατείνονται για πολλά χρόνια ή ακόμα και δεκαετίες.