Τάσεις Κοινωνικού Μετασχηματισμού στην Ελλάδα: 1969-2000

Ο νεότερος τόμος της σειράς "Συγκριτική Χαρτογράφηση Κοινωνικής Αλλαγής" αναδεικνύει τα κύρια στοιχεία της δημογραφικής, κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ανάπτυξης στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1960-2000. Βασισμένος σε συστηματική ανάλυση διαθέσιμων πληροφοριών και δεδομένων, ο τόμος αυτός παρέχει μια επισκόπηση του κοινωνικοοικονομικού προφίλ της Ελλάδας, το οποίο άλλαξε σημαντικά κατά την υπό εξέταση περίοδο.

Η κατάρρευση της δικτατορίας το 1974 και η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) το 1980 οδήγησαν στην εδραίωση των δημοκρατικών θεσμών και στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970, η χώρα γνώρισε υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και σχετικά χαμηλά ποσοστά ανεργίας. Ωστόσο, αυτή η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνθηκε από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε, ιδιαίτερα στους νέους. Σε συμφωνία με τις πρόσφατες κοινωνικές τάσεις σε άλλες δυτικές κοινωνίες, η ελληνική κοινωνία έγινε πιο ανεκτική και επιτρεπτική, με πιο ποικιλόμορφες και ευέλικτες ηθικές νόρμες. Παρ’ όλα αυτά, το κυρίαρχο οικογενειακό μοντέλο παραμένει παραδοσιακό, ενώ η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία συνεχίζει να ασκεί ισχυρή επιρροή σε πολλές πτυχές της ελληνικής κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής. Η οργάνωση της εργασίας επίσης ακολουθεί παραδοσιακά πρότυπα, παρά την εισαγωγή νέων και ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Η συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας παραμένει σχετικά χαμηλή, παρά τη νομοθεσία και τους κανονισμούς που προωθούν την ισότητα ευκαιριών μεταξύ των φύλων. Σε συμφωνία με τις πρόσφατες κοινωνικές τάσεις σε άλλες δυτικές κοινωνίες, ο πληθυσμός της Ελλάδας γερνάει και το ποσοστό γεννήσεων έχει σταθεροποιηθεί σε σχετικά χαμηλό επίπεδο.

Συντελεστές περιλαμβάνουν τους Ιωάννη Αντωνόπουλο, Δημήτρη Οικονόμου (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Εύη Φαγαδάκη, Θωμά Μαλούτα (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Αλμπέρτο Μαρτινέλλι, Ιωάννη Μυριζάκη, Θεόδωρο Παπαδόγκονα, Απόστολο Γ. Παπαδόπουλο (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Ροΐ Παναγιωτοπούλου, Απόστολο Ραφαηλίδη (οικονομολόγο), Πάρη Τσάρτα (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Κώστα Γιαννακόπουλο. Επίσης, οι Ελισάβετ Άλισον, Διονύσης Μπαλούρδος, Νίκος Μπούζας, Καλλιρόη Δασκαλάκη, Αμαλία Φραγκίσκου, Έμμη Φρονίμου, Παναγιώτης Καφετζής, Ρωξάνη Καφταντζόγλου, Ιωάννης Καλλας, Χρύσα Καππή, Μαρία Κετσετζοπούλου, Ελένη Κοβάνη, Ευδοκία Μανόλογλου, Ιωάννης Μιχελογιαννάκης, Αλίκη Μουρίκη, Παναγιώτα Παπαδοπούλου, Ιωάννα Παπαθανασίου, Χρήστος Παπαθεοδώρου, Μαρίνα Πετρονώτη, Νίκος Σαρρής, Θεώνη Σταθοπούλου, Χαρά Στρατουδάκη, Χάρης Συμεωνίδου, Μαρία Θάνου, Όλγα Τσακιρίδη, Ιωάννα Τσιγάνου, Χριστίνα Βαρούξη, Έφη Βενιζέλου και Έρση Ζακοπούλου είναι ερευνητές στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ).