H Αθήνα και η πολιτική της κρίσης δημόσιου χρέους

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 ξεκίνησε από μια φούσκα στην αγορά κατοικιών των ΗΠΑ, αλλά οι πολύπλοκες διασυνδέσεις στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα διέδωσαν την κρίση σε όλο τον κόσμο. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες και άλλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί επλήγησαν σοβαρά (Aglietta, 2009: 82–4). Όπως και σε άλλες περιοχές του κόσμου, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντέδρασαν στην κρίση δαπανώντας τεράστια ποσά σε δάνεια, αγορές περιουσιακών στοιχείων, εγγυήσεις και άμεσες δαπάνες για τη διάσωση των χρηματοπιστωτικών συστημάτων (Aglietta, 2009).

Οι κρατικές παρεμβάσεις σταθεροποίησαν τον τραπεζικό τομέα, αλλά ταυτόχρονα αύξησαν τα δημόσια ελλείμματα και μετέφεραν το βάρος της κρίσης στους εθνικούς προϋπολογισμούς. Οι πιο ευάλωτες χώρες, εκείνες των οποίων τα δημόσια οικονομικά βρίσκονταν σε κακή κατάσταση, αντιμετώπισαν γρήγορα δυσκολίες στην αναχρηματοδότηση των ήδη υψηλών δημόσιων χρεών τους. Έτσι, η χρηματοπιστωτική κρίση οδήγησε σε κρίση δημόσιου χρέους σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες (κυρίως στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, ενώ η Ισπανία και η Ιταλία δέχθηκαν επίσης σημαντικές πιέσεις).