Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της ελληνικής γεωργίας είναι η σημαντική της θέση στην οικονομία και την κοινωνία. Ανάλογα με την κατάσταση της εθνικής οικονομίας, και ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής ύφεσης, διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες μπορεί να θεωρούν τη γεωργία είτε ως «τομέα αποχώρησης» είτε ως «τομέα άφιξης». Στην Ελλάδα, η εργασία μεταναστών έχει καταστεί σημαντικό στοιχείο της γεωργικής παραγωγής και της αγροτικής ανάπτυξης, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου κυριαρχούν εντατικά γεωργικά συστήματα. Στόχος του παρόντος άρθρου είναι να εξετάσει κριτικά τη συμβολή της απασχόλησης μεταναστών στη γεωργία της Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες.
Αρχικά, το άρθρο παρέχει μια επισκόπηση της ακαδημαϊκής συζήτησης σχετικά με τους μετανάστες στην αγροτική Ελλάδα, προσφέροντας ένα πλαίσιο ερμηνείας της απασχόλησης μεταναστών στην ελληνική γεωργία. Ακολουθεί μια αναλυτική παρουσίαση των δομικών χαρακτηριστικών του ελληνικού γεωργικού τομέα. Στη συνέχεια, η ανάλυση εστιάζει στις μεταβαλλόμενες ιδιότητες της εργασίας μεταναστών στην ελληνική γεωργία από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μεθοδολογικά, το άρθρο συνθέτει δευτερογενή δεδομένα από διάφορες πηγές. Το άρθρο καταλήγει με σκέψεις για τις προοπτικές της εργασίας μεταναστών στη γεωργία της Ελλάδας, ιδιαίτερα σε μια εποχή μεταβαλλόμενων μεταναστευτικών ροών και περιορισμένης κινητικότητας λόγω της πανδημίας COVID-19.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ
