Ευημερία και κοινωνική συνοχή των εκτοπισμένων πληθυσμών και της κοινότητας υποδοχής σε Αττική και Ιωάννινα

Η παρούσα εργασία αφορά την παρουσίαση τμήματος των αποτελεσμάτων της ποσοτικής έρευνας “Συστήματα κοινωνικής προστασίας και ανθρωπιστικής βοήθειας στην Ελλάδα”, που χρηματοδοτήθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών στην Αττική και στα Ιωάννινα από τις αρχές του 2021 έως τον Μάιο του 2021. Το δείγμα της έρευνας αφορούσε 1496 άτομα. Οι συνεντεύξεις στους γηγενείς πραγματοποιηθήκαν μέσω τηλεφωνικών κλήσεων, ενώ στους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο με διά ζώσης παρουσία συνεντευκτή. Οι συνεντεύξεις στους πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο πραγματοποιήθηκαν είτε σε άτομα που διέμεναν σε διαμερίσματα, είτε σε άτομα που διέμεναν σε δομές φιλοξενίας της χώρας, όπως στον Ελαιώνα, στον Σκαραμαγκά, στη Μαλακάσα, στο Σχιστό (Αττική), στον Κατσικά και στα Δολιανά (Ιωάννινα). Το ερευνητικό ερώτημα της εργασίας αφορούσε τη σύγκριση δεικτών ευημερίας και κοινωνικής συνοχής για την κοινότητα υποδοχής, τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο. Οι δείκτες ευημερίας της κοινότητας υποδοχής παρουσιάζουν υψηλότερες και στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση είτε με τους πρόσφυγες, είτε με τους αιτούντες άσυλο, ενώ οι αιτούντες άσυλο παρουσιάζουν υψηλότερα σκορ ψυχολογικής ευημερίας σε σχέση με τους πρόσφυγες. Η «ούτε συμφωνία, ούτε διαφωνία» στη δήλωση «οι δύο κοινότητες έχουν καλές σχέσεις» και από τις τρεις κοινότητες αντικατοπτρίζει το επίπεδο της κοινωνικής συνοχής των δύο κοινοτήτων (των γηγενών και των αιτούντων άσυλο με τους πρόσφυγες).