Εξαιρετική κοινωνική στέγαση σε ένα υπολειμματικό κράτος πρόνοιας: Οικιστικά συγκροτήματα στην Αθήνα

Αυτό το κεφάλαιο περιγράφει τα οικιστικά συγκροτήματα στην Αθήνα, Ελλάδα, όσον αφορά τον αριθμό τους, τις περιόδους κατά τις οποίες κατασκευάστηκαν, τους δημόσιους φορείς που συμμετείχαν στην παραγωγή τους, το προφίλ των ωφελούμενων και τις αλλαγές που έχουν υποστεί από την κατασκευή τους. Παρέχεται επίσης ένας χάρτης των οικιστικών συγκροτημάτων στην Αττική, απεικονίζοντας τα διάφορα χωρικά τους μοτίβα. Τα οικιστικά συγκροτήματα αποτελούν μια μάλλον εξαιρετική μορφή κοινωνικής στέγασης στην Αθήνα. Το γεγονός ότι η ενοικιαζόμενη κοινωνική στέγαση δεν έχει αναπτυχθεί ποτέ στην Ελλάδα περιορίζει τα οικιστικά συγκροτήματα, όχι μόνο ως προς τον αριθμό τους, αλλά και ως προς τη κοινωνική τους λειτουργία. Έτσι, τα οικιστικά συγκροτήματα στην Αθήνα δεν έχουν αποτελέσει ποτέ έναν τομέα του στεγαστικού αποθέματος που να εξυπηρετεί τις ανάγκες των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Αντίθετα, τα οικιστικά συγκροτήματα ακολούθησαν την κυρίαρχη τάση του τοπικού συστήματος στέγασης—δηλαδή την προώθηση της κοινωνικά διασκορπισμένης ιδιοκατοίκησης—παίζοντας ωστόσο έναν σχετικά μικρό ρόλο σε όλη τη διαδικασία.