Η νέα κοινωνική γεωγραφία της Αθήνας: Μετανάστευση, ποικιλότητα και σύγκρουση

Το άρθρο πραγματοποιεί μία επισκόπηση των διαστάσεων της ποικιλομορφίας του μεταναστευτικού πληθυσμού της Αθήνας, σχολιάζοντας ταυτόχρονα τη σχέση αυτής της ποικιλομορφίας με το προκύπτον σχήμα στεγαστικού διαχωρισμού, όπου η εμφάνιση έντονων ανισοτήτων δεν συνδυάζεται με χωρική απομόνωση. Εξετάζεται η τυπολογία της μεταναστευτικής εγκατάστασης στην Αθήνα (εθνοτικά ομοιγενείς γειτονιές, γειτονιές ≪φιλοξενίας≫, γειτονιές εθνοτικής ποικιλότητας) η οποία αντιπαραβάλλεται σε ορισμένες διαδεδομένες αντιλήψεις περί “γκετοποίησης”. Στη συνέχεια εξετάζεται η μικροκλίμακα συγκεκριμένων αστικών περιοχών (Άγιος Παντελεήμονας, Ομόνοια) και η τοπική δυναμική εθνοτικής σύγκρουσης που αποδίδεται όχι στην αφηρημένη αντίληψη περί ≪γκέτο, αλλά αφενός στην όξυνση των τοπικών ανισοτήτων και αφετέρου στον στιγματισμό και την εγκληματοποίηση των μεταναστών.