Κατοικιακά ζητήματα στο οικιστικό απόθεμα της Αθήνας κατά τη διάρκεια και μετά την κρίση: πρώτες παρατηρήσεις από εν εξελίξει έρευνα

Το άρθρο αυτό εξετάζει τη δυναμική και τις τάσεις της κοινωνικής γεωγραφίας της Αθήνας, εστιάζοντας στον ρόλο του δομημένου χώρου στις κεντρικές και πυκνές περιοχές της πόλης που κυριαρχούνται από πολυώροφες οικοδομές (πολυκατοικίες), οι οποίες κατασκευάστηκαν με το σύστημα της αντιπαροχής. Χρησιμοποιεί μια μικτή μεθοδολογία που συνδυάζει διαφορετικές χωρικές κλίμακες και βασίζεται σε ερωτήματα που τέθηκαν στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος ISTOPOL.

Το άρθρο επικεντρώνεται σε δύο κτίρια που βρίσκονται στις κεντρικές γειτονιές των Αμπελοκήπων και του Αγίου Παντελεήμονα, επιτρέποντας μια προκαταρκτική ανάλυση του εκτεταμένου υλικού που συλλέχθηκε στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος. Αρχικά, γίνεται μια σύντομη συζήτηση για το πώς η έννοια του διαχωρισμού —ως φαινόμενο που περιγράφει έντονες χωρικές, κοινωνικές, οικονομικές, επαγγελματικές, εθνοτικές ή άλλες διαφοροποιήσεις που είναι ενσωματωμένες στον αστικό χώρο— μελετάται στο πλαίσιο της αθηναϊκής πραγματικότητας.

Στη συνέχεια, το άρθρο επιχειρεί να επανεξετάσει ερωτήματα που έχουν ήδη τεθεί στη σχετική επιστημονική συζήτηση για τις σύγχρονες κοινωνικοχωρικές μεταβολές στον χώρο της Νότιας Ευρώπης, υιοθετώντας μια μικρο-κλίμακα προσέγγισης στην ανάλυση της ιστορίας δύο τυπικών αθηναϊκών πολυκατοικιών και της τρέχουσας πραγματικότητας των κατοίκων του