Αστικές σκηνές ιθαγένειας: επινοώντας τη δυνατότητα ιθαγένειας για μετανάστες στην Αθήνα

Οι πόλεις πάντα προσέφεραν πολλαπλά χωρικά περιβάλλοντα για ανθρώπινες πράξεις που αμφισβητούν την υπάρχουσα τάξη και δημιουργούν νέες μορφές ιθαγένειας. Με γνώμονα τον Αρεντιανό ορισμό της ιθαγένειας ως ανώτερο «δικαίωμα να έχεις δικαιώματα», το παρόν άρθρο εξετάζει την εμφάνιση σκηνών ιθαγένειας στη σύγχρονη Αθήνα, όσον αφορά την δημόσια παρουσία των μεταναστών ως δρώντων που επιδιώκουν (ή όχι) κάτι περισσότερο από την αναγνώριση διακριτών δικαιωμάτων. Ορισμένες βασικές αντιφάσεις που αποκαλύπτονται, όπως αυτές που αφορούν τα όρια μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας ζωής, αλληλεγγύης και αποδυνάμωσης, αίσθησης του ανήκειν και κίνητρα για αποκλεισμό, δείχνουν ότι οι πράξεις ιθαγένειας εξαρτώνται από τα χαρακτηριστικά των αστικών σκηνών στις οποίες εκτυλίσσονται και ότι αυτά τα χαρακτηριστικά με τη σειρά τους διαμορφώνονται από διαφορετικές διατυπώσεις εξουσίας.