H διερεύνηση της παράκτιας περιοχής της Ανατολικής Αττικής έδειξε ότι καθώς εντείνεται η αστικοποίηση των πρώην παραθεριστικών περιοχών, αναδύονται οι δυσχέρειες στην εφαρμογή των πολεοδομικών εργαλείων λόγω της προϋφιστάμενης οργάνωσης και δομής του οικιστικού ιστού αλλά και της συνέχισης πρακτικών δόμησης μη συμβατών με τις προθέσεις του σχεδιασμού. Η διερεύνηση της οικιστικής ανάπτυξης των τελευταίων δεκαετιών, σε οριοθετημένες περιοχές δεύτερης κατοικίας οι οποίες εντάχθηκαν στο σχέδιο πόλης με την εφαρμογή των μηχανισμών πολεοδόμησης και πολιτικής γης, που καθορίστηκαν στη δεκαετία 1980 στην Ελλάδα, έδειξε ότι υπάρχει στενή σχέση του άναρχου χαρακτήρα της προηγούμενης οικιστικής ανάπτυξης με τη δημιουργία ‘νέας’ ευρύτερης χωροταξικής περιοχής ιδιότυπης και περιαστικής ανάπτυξης, με μίξη προαστιακών εκφάνσεων, αγροτικών και τουριστικών δραστηριοτήτων. Μελετήθηκε ειδικότερα η διαμόρφωση των δημόσιων ανοιχτών χώρων και αξιολογήθηκε η χωρική και κοινωνική λειτουργία τους, στην ευρύτερη παράλια περιοχή της Ανατολικής Αττικής.